سپر حرارتی مولیبدن

حداکثر دمای ماده فلزی انتخاب شده باید بالاتر از دمای محیط کار باشد و تغییر شکل حرارتی فلز باید کم باشد. زمانی که درجه حرارت بالاتر از 900 درجه سانتیگراد باشد، عموما از ورقه های تنگستن، مولیبدن و تانتالیوم استفاده می شود. ورق های فولادی ضد زنگ معمولاً در دمای زیر 900 درجه سانتیگراد استفاده می شوند.

●سیاهی مواد

مواد سیاهی کم انتخاب شده است، اثر بازتاب سطح بهتر است، و پرداخت سطح بالاتر است.

●ضخامت مواد

ضخامت ورق عایق باید تا حد امکان نازک باشد. مولیبدن معمولاً 0.2 تا 0.5 میلی متر است. صفحه فولاد ضد زنگ معمولاً 0.5 ~ 1 میلی متر است.

●قیمت مواد

در شرایط ارضای دمای کار، هزینه مواد باید در نظر گرفته شود و مواد ارزان‌تر انتخاب شود.

●تعیین تعداد لایه های محافظ حرارتی

با افزایش تعداد لایه‌ها، اتلاف حرارت کاهش می‌یابد، هزینه افزایش می‌یابد، ساختار پیچیده می‌شود، و درجه خلاء برای برآوردن نیازهای کار دشوارتر است. افزایش به سه لایه حدود 8 درصد افزایش می یابد. تعداد لایه ها هر چه بیشتر نباشد بهتر است، باید به طور جامع در نظر گرفته شود. دمای کار 1000 درجه سانتیگراد است و تا شش لایه قابل استفاده است.

●فاصله سپر حرارتی

فاصله باید به حداقل برسد. اثر حرارتی افزایش فاصله زیاد نیست. اگر فاصله خیلی کم باشد، دو تخته عایق به دلیل تغییر شکل حرارتی به هم متصل می شوند. فاصله را به طور کلی حدود 10 میلی متر کاهش دهید.

●اتصال بین لایه ها

هر لایه سپر حرارتی باید متصل باشد و سطح تماس اتصال نباید خیلی بزرگ باشد که باعث کاهش راندمان حرارتی می شود. هر لایه را با استفاده از آستین و واشر وصل کنید.

●نگهداری سپر حرارتی

طراحی محافظ حرارتی باید به راحتی از هم جدا شود و در عین حال، خواص انبساط حرارتی و انقباض مواد نیز باید در نظر گرفته شود.

●فاصله بین صفحه نمایش لایه اول و سطح تشعشع

به طور کلی 50 تا 100 میلی متر

●فاصله از بیرونی ترین صفحه تا دیواره آب در گردش

به طور کلی 100 ~ 150 میلی متر